Дар ҷомеаи муосир, бозичаҳои зебои кӯдакон як ҷузъи ҷудонашавандаи ҳаёти ҳаррӯзаи кӯдакон шудаанд. Ин рафиқони нарм ва дилчасп на танҳо ба кӯдакон шодӣ ва тасаллӣ меоранд, балки дар рушди эмотсионалӣ ва рушди маърифатии онҳо нақш мебозанд. Бо вуҷуди ин, бехатарии ин бозичаҳо ҳамеша нигаронии волидайн ва тамоми ҷомеа буд. Аз ин рӯ, стандартҳои бехатарӣ барои бозичаҳои зебои кӯдакон хеле муҳиманд.